یکی از حمام‌های قدیمی شهر و مربوط به دوره ی قاجاریه است که نام قدیم آن حمام باغ‌شاه صفوی است.

حمامین اخوت در دو مرحله بنا شده است بخش اول آن در سال 1315 هجری قمری توسط سید ابوالقاسم آیتی شروع و در سال 1320 ه.ق پایان یافته است. به دلیل افزایش جمعیت منطقه و نیاز به گرمابه¬ای جداگانه در سال 1329ه.ق به همت سید عباس آیتی (فرزند معمار حمام اول) و همیاری سید میرزا باقر حجتی، غلامحسین منتظری و غلامرضا حلاج،ساخت حمام ثانوی آغاز شد.

بخش جنوبی دارای سربینه و گرمخانه جداگانه است. گرمخانه این بخش با طاق و چشمه¬ای که بر ستون¬های سنگی استوار گشته پوشیده شده است.

مهمترین عنصر بخش شمالی سربینه است که با سقف گنبدی خفته پوشش یافته است.

فضاهای میانی تون و تأسیسات گرمایش حمام¬هاست. گرمای مواد سوختی گلخن توسط چهار شبکه از زیر گرمخانه می¬گذشته و دمای مطبوعی فراهم می¬ساخته است. این حمام در تاریخ 23/06/1382 به شماره 10206 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.